Duurzame Energie
Duurzame ontwikkeling is de ontwikkeling die aansluit op de behoeften van het heden zonder het vermogen van toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar te brengen, aldus de definitie van de VN-commissie Brundtland uit 1987.
Het gaat er hierbij om de natuur zodanig te beheren dat de natuurlijke structuren en processen niet principieel worden aangetast.
Bij duurzame ontwikkeling is dus sprake van een ideaal evenwicht tussen ecologische, economische en sociale belangen.
Alle ontwikkelingen die op technologisch, economisch, ecologisch, politiek of sociaal vlak bijdragen aan een gezonde aarde met welvarende bewoners en goed functionerende ecosystemen zijn duurzaam.
De term Duurzame Energie is intussen echter een containerbegrip geworden en wordt te pas en te onpas misbruikt.
De term Hernieuwbare Energie dekt veel beter de lading als het gaat om energie die in de natuur steeds opnieuw weer wordt aangemaakt.
Via allerlei bochten weten grote marktpartijen vaak energievormen die van oorsprong fossiel zijn als duurzaam te presenteren.
Bijvoorbeeld als duurzame vorm van energie wordt vaak de warmtepomp en aardwarmte genoemd.
Maar de warmtepomp is in de keten helemaal niet zo duurzaam.
Immers warmtepompen werken op elektriciteit en elektriciteit wordt nog steeds voor het overgrote deel opgewekt uit fossiele brandstoffen.
En bij de productie van elektriciteit gaat nog eens 2/3 deel verloren aan opwekking en transport.
Hier is zelfs sprake van verspilling van natuurlijke bronnen.
Terwijl we de natuurlijke bronnen nog hard nodig hebben om de omschakeling te bewerkstelligen naar Hernieuwbare Energie.
